Ikaw ba Ito?!

ito ay mula rin sa aking mga notepad files. paalala masasakit ang nakasaad dito lalo na kung sa tingin niyo ay kayo ang pinatatamaan ko. wala akong intensyong makapanakit, ninanais ko lamang makapglabas ng sama ng loob, maglabas ng mga hinanaing na walang pumipigil na dada ng mga nagsusulputang bunganga at mga kung anu mang pagtitibak sa aking mga ideya. tandaan na ang notepad files ay nabubuo bilang outlet ng aking catharsis.

sa mga oras na nabuo ko ang konsepto ng kung anu man nilalaman nito, iisang tao lamang ang nasa isipan ko, sabihin na nating siya ang inspirasyon, maging ang subject ng entry na ito.

matalino siya kaya limitado lang ang aking maaring gawing pandescribe sa kanya. baka sa talas ng isip niya, maisip niyang siya ang tinutukoy ko. buti na lang hindi lang siya ang matalinong kilala ko.

mayroon friends with benefits, pero iba ang konotasyon nun sa ibang tao, kaya hindi ko kami matawag na FWB kahit na ba may certain scholarly and non-scholarly [like financial-?- interpersonal and/or social] benefits akong natatanggap. Mas tama pa siguro na tawagin kaming FFC-- friends for Convenience. given a Choice, hindi ko siya pipiliing maging kaibigan, o hindi ako magbibigay ng effort na maging malapit kami. bakit?

simple lang. Hindi healthy ang presensya't pagkatao niya sa buhay ko.



real friends are supposed to be giving you reasons to be happy, and some spices at certain times. Pero iba kay FFC ko, instead of reasons to be jovial, he/she provides me reasons to be irritated, annoyed, frustrated and sad. naisip ko dati, baka ganyan lang talaga ung role niya sa buhay ko, ang ibigay ang mga negative emotions sa akin [parang wala na akong sapat na negativity sa buhay ko at bibigyan niya pa ako db?] pero kung maya't maya na lang na ganoon ang ginagawa niya, hindi ba nakakapanghina na?

hindi lang iyon ang mga rason kung bakit FFC lang siya para sa akin.

Hindi niya kayang umangkin ng pagkakamali. Ewan ko ba sa Defense Mechs niya, aangkinin niyang bahagya ang sisi, pero ipapasa niya sa'yo ang minsan mas malaking bahagi ng pagkakamali. kumbaga, aakuhin niya ang direktang rason ng insidente, pero ibabaling niya sa iyo ang pundasyon ng direktang rason, na parang ikaw pa ung talagang may kasalanan ng lahat dahil kung hindi dahil sa'yo hindi niya gagawin ung ginawa niya at hindi mangyayari ung insidente. Minsan, may point siya, minsan naman, out ov this world din naman na ang reasoning niya ..its downright insulting at nakakasawa at napakafrustrating. Minsan nga, inisip ko, kung hindi lang talaga matalas ang utak niya, malamang FFR ko na siya--Friends for Real.

HIndi siya marunong makinig, Mahilig siyang magsidetrack ng tao, and what makes it frustrating for me, pag ako nasa stage, gusto ako lang ung bida. ayoko ng scene stealer, kasi, hindi naman ako ganun. hinahayaan ko ang iba pag sila ang nagsasalita, kaya ayoko ng inaagawan ako ng atensiyon [although minsan, may problema lang talaga ako sa aking focus]. hindi ko na siguro kasalanan kung mismong presence ko pa lang e agaw atensyon na. ibang usapan na iyon. pero more than scene stealing, ang hindi ko talaga matanggap ay parang may problema lang talaga siya sa tenga, literally and metaphorically. parang may problema ang listening and comprehension skills niya. sinabi mo na nga ng minsan or twice, pero hindi pa rin niya magawan ng paraan para ayusin iyon. pag nakinig naman siya, parang iisipin mo pa kung nagets ba niya o pinamumukha niyang gets niya, o pasok tas labas lang nangyayari. in relation to reason number one, pag naisip niyang tama siya,[kahit not totally naman] iisipin niyang lahat ng sasabihin ko ay mali, lahat ng sasabihin ko ay pagsupport lang sa aking argument kahit ang sinasabi ko ay ang pagpinpoint sa tama at mali ng akin at ng sa kanya.

Hindi rin siya anjan kapag kailangan mo ng tulong o ng company. lagi siyang may kaakibat na excuse at halatang excuse lang iyon kaya mas lalong nakakafrustrate. bakit hindi na lang niya kayang sabihin ng diretsahan, db? hindi ko naman siya huhusgahan, hindi rin naman bababa ang tingin ko sa kanya. tapos kapag nariyan naman siya, parang ang laking utang na loob mo pa talaga sa kanya at isang napakalaking sakripisyo sa kanya dahil nabawasan ang oras niya sa pagpapatalas pang lalo ng kanyang isipan.

at eto ang malupit. alam mo ba kung gaano kasakit ang Shut Up? hindi man direktang ang pagsabi niya nun, still the intent is clear, the message cannot be thwarted. sinusubukan kong maging honest sa kanya, maging open sa mga nararamdaman ko, pero wala eh. pinatigil niya ako. hindi niya gustong marinig mga problema ko about her/him, hindi niya nais harapin iyon. in relation to reason number one, bka kasi alam niyang tama ako at wala na siyang argumento. ang hirap nun kasi, ung sinasabi kong problems, namumuo sa isip ko. parang toilet bowl na barado, at ang barado kahit pilitan mong iflush gamit ng tubig, ang kadalasang nagyayari umaapaw ito, at ang tanging paraan para ayusin ito ay tanggalin mismo ang bara. Mahirap, dahil paano ko naman tatanggalin ang bara sa sitwasyon ko ngayon? ang mahirap pa, dahil hindi ko na nasasabi sa kanya, hindi rin naayos, kaya lalong lumalala. ayokong maging grudge holder. dahil hindi ito healthy, hindi rin siya nakakatuwa. kaya FFC lang siya dahil pinipilit niya akong maging grudge holder.

kaya FFC lang siya dahil pinipilit niya akong maging FFC din niya.

naging FFR din siya, nung mga panahong bokal pa ako sa kanya. naging FFR din siya nung mga panahong hindi pa ganitong katalas ang isip niya.

pero dahil matalino na siya, nadevelop ang reasoning niya, nagkaroon ng deeper-than-the-literal ang pangiintindi niya, dahil ShinUT UP niya ako, FFC na lang siya.

hindi ko intensyong gawing flawless ang pagkatao ko, pero dahil wala na akong mapagsabihan, hindi ko na rin hahayaang kayong mangilan-ngilang reader ko n i-SHUT UP ako. Hindi ako ang pinakamatinong kaibigan. kinocorrupt ko ang mga utak ng nasasakupan ng aking presensiya, hindi ako nakakatawa, nakakahiya pa nga akong kasama, wala akong magandang inspirasyong maihahandog,mas madalas kesa hindi na wala ako sa tamang huwisyo at distorted superficially ang aking reasoning at perspective in life. wala akong naidudulot na good change sa mga nasasakupan ng aking presence...wala din akong maibibigay na rason para manatili kayo sa buhay ko.

hindi ko rin naman masisisi si FFC dahil sa katalinuhan niya. Anong magagawa ko kung matalino talaga ang gaga? kung sadyang magaling mambaluktut ng sitwasyon ang kumag?

sa mga makakabasa nito, kahit tanungin niyo ako kung sino si FFC, hindi ko kayo sasgutin dahil una, ayoko ng madagdagan pa ng FFC's ang buhay ko.

kay FFC, hindi ko alam kung mababasa mo ito, pero nafoforesee ko na ang reaksyon mo kung sakali mang mabasa mo ito at magets mong ikaw ito. Naririnig ko na ang mga maaari mong sabihin, nakikita ko na ang reaksyon maipapakita ng iyong pagmumukha. pero, kung sakali mang malaman mo talaga ito at ikagalit mo, ikafrustrate mo, hindi kita pipigilan kung pipiliing mong lumayo. Kung ano man ang magiging tugon mo dito, pipilitin kong hindi masaktan, [although imposible kasi may emo tendencies ako].

dahil ano ba talaga kita?

Friend For Convenience.