Feeling ko lang Talaga

kasi lagi mong sinasabi na magsusulat ako ng magsusulat..

ganito un.

galit ka.

nagalit ka, kasi ung effort mo, tingin ng iba basura...

elitista ba ako?

namimili ba ng mambabasa ang mga gawa ko?

kung ganun, namimili ang pagkatao ko ng mga taong makakaintindi sa nararamdaman niya.
sabi mo kasi, comment ko ang tinitira mo, pero nang sabihin mong elitista ang gawa ko, pagkatao ko na rin ang tinira mo.

siguro nga unfair ako nang ibigay ko ang comment na un, knowing na first ever mo un. wala namang maganda ang nagsimula sa maganda na kaagad eh..

sa tingin mo ba, hindi ako na-aano kapag sinasabi niyong nakakalunod ang mga gawa ko?[migraine is fine]
at walang sense? [Clash, clash, bang bang]

wag mong ibunton sa akin ang naipon mong galit..
nainis ka na sa simulang comment pa lang...
napuno ka lang sa sinabi ko..

parang sinabi na, ‘o ayan, pinabigyan kong basahin yang basura mong tula for the sake na masabi kong nabasa ko to’,

hindi ba ganyan ka rin kapag may ipinapabasa akong work ko sayo?
hindi basura pero, ewan, baka basura naman talaga. pinagtyatyagaan mo lang na tapusin para masabi mong nabasa mo, at masabi kong "uy, may nakapagbasa rin"

pero minsan, aminado ako, wala talaga akong balak ipaintindi ang gawa ko. minsan lang kapag masyadon revealing ang message nun.. kaya pinipilit kong i-obscure ang gawa ako. kapag ginagawa ko un, ai, mababaw pa, laliman pa natin...hanggang sa pati ako, nahihirapan ng intindihin un.

o diba, pati ako, nahihirapan sa ilang gawa ko.
so dun sa tanong mo, kung ilan ba talaga nakakagets ng mga gawa ko, ang sagot, wala.

hindi ko intensyong gumawa ng standards of knowledge. wala akong ganung balak..

alam mo ba na dream ko. na masama sa hs english curiculum ang poems ko para iscrutinize at idissect ng mga estudyante?
pero malabo na un kasi aun nga, lagi niyong sinasabi na hindi madaling/masyang iappreciate ang mga gawa ko..

oo, nakakalunod...
pasensya naman.

pero alam mo ba ang sikreto lang sa ganyang problema?
oo, at sinabi ko na binasa ko lang siya para matapos na... sinabi niya na hindi ganoon kaganda...
pero kung ikaw mismo ang magsasabing basura ang gawa mo, wala ng pag-asa babango pa ang pagkatao niyan...

si clash clash bang bang... nagets ko na siya...
weird talaga kasi nung una, ang weird niya talaga, kayo rin nagsabi na pangit siya..
tapos, nung binasa ko uli siya after ilang araw.. i've found something extraoridinary about it na sa iba, dull lang...

nasa perspective naman yan eh..
first work mo yan as a poet kaya dapat maging proud ka...hindi man ganun kaganda rvws nila, hindi mo dapat ikahiya kasi inspired yan at reflection ng pagkatao mo...

oo, nabulag ako nung pinili ako ni mam vera para lumaban sa up bannuar.
feeling ko talaga, im so good to represent the school. pero natalo ako. hindi ko tuloy masabi sa sarili ko na marunong akong magsulat..feeling ko ang pangit pangit niya, masakit kasi for me, habang ginagawa ko siya, natutuwa ako, may story, may something, tas hindi ako nanalo. hindi ko talaga siya pinansin for the rest ov my hs life. kasi wala ding comment sakin si vera, kaya feeling ko nadisappoint ko siya ng bigtym. sakit nun. until nirewrite ko siya at binasa.

ok.so walang connect.wala akong karapatang mag-advice kasi hindi naman ako ganung kagaling...
wag mong sisihin yang inspirasyon mo, at wag mo rin syang tatalikuran kapag kumatok uli siya sa buhay mo, dahil hindi lahat ng manunulat nabibigyan ng inspirasyon sa bawat oras na gusto nila

Kung Paano Ginagawang Conyo ng Blogging Ang Isang Tulad Ko

isang pagpapaliwanag sa kung bakit ako nag-eenglish..

sa mga nakakaalam ng aking highschool background, walang halong pagyayabang, nguni't isa ako sa mga kinikilalang manunulat sa ingles sa aming batch. hindi ko sinasabing ako ay magaling dahil kung inyong matatandaan, wala akong sariling estilo sa pagsulat at tanging ang estilo ng mga manunulat na nababasa koa ang aking nagagamit. Matatas akong magsalita noon ng tagalog, at madaling natuto ng basic ilokano, habang lumalawak naman ang aking bokabularyo sa ingles. aminado akong hindi ako kagalingan magsalita ng inggles dahil madalas nauutal ako't hindi kayang sabayan ng akign bibig ang takbo ng aking utak.

simula ng aking tertiary education, ganoon pa rin naman ang aking gawi. english writer, at tagalog speaker. nito lamang semestre ako naging "english speaker". ok lang naman sa akin iyon dahil sa tingin ko ay nadedevelop na rin ang aking english skills. nguni't dahil ito ay binabansagang conyo style, at ako raw ay unti-unti nang nagiging conyo, nais ko lamang ipahiwatig ang aking hinala sa kung bakit nangyayari sa akin ito.

dahil sa kom na nirequire kaming gumawa ng blog sa tagalog, kaya mas madalas na sa tagalog na ako gumagawa ng mga sulatin. hindi na rin ako masyadong makagawa ng english articles na kalinya ng dati kong mga sulatin. aking nahihinuha na dahil dito, kung kaya ako nageenglish sa aking salita. pinipilit ng aking utak na ilabas ang kanyang english skills sa kahit anong secondary option. noong highschool, dahil hindi naman kailangan mag-english kaya primary option ko ang pagtagalog thus my english skills were channeled into writing. ngaun naman, dahil tagalog ang nirequire na gamiting lengguahe sa blog, kaya ang aking english phrases and words ay lumalabas sa aking bibig.

nakakasunod ba?
kunghindi, e di mabuti....

hindi ako conyo, dahil kung ibabase sa standardiya na pagiging conyo, dapat ay isa kang mayaman, maganda, elite o habulin ng money-clad suitors from all age brackets, at siyempre de tatak ang mga damit...

hindi ako mayaman.
hindi ako maganda..
lalong hindi ako isang elite
o habulin na maperang dyowa-to-be.

kung pwede lang sana.
ahahaha-aha-ahaha